Εσείς πόσο πληρώσατε για καφέ σήμερα;

Εγώ κι ο πατέρας μου πληρώσαμε τα παραπάνω για έναν ελληνικό κι έναν γαλλικό, σήμερα το πρωί. Το μαγαζί είχε καλή θέα πάντως. Κι απ' ότι πρόσεξα, αποτελεί υποκατάστημα της αλυσίδας franchise με την επωνυμία Coffee Energy. Μόνο που, με τις τιμές που έχουν, θα έπρεπε να ονομαστούν Nuclear Coffee Energy.

Νομίζω ότι δεν είμαι καθόλου υπερβολικός.

Μούμπλε... μούμπλε

Μόλις πριν από λίγο κατάλαβα ότι το ακατανόητο «μούμπλε μούμπλε» που διαβάζαμε μικροί στα «Μίκυ Μάους» είναι απόδοση του mumble, ρήματος που σημαίνει μιλώ ακατάληπτα προφέροντας τις λέξεις μέσα στο στόμα μου όπως ο μέγιστος τρόμπας Θέμος Αναστασιάδης.

Η συνειδητοποίηση αυτή με ωθεί στην άμεση χρήση όπλων αλλά και στον εμπρησμό δημοσίων κτιρίων.

Μπα μωρέ, δε γαμείς, ας πάω να την πέσω καλύτερα...

Τίποτα

Ulrich Schnauss - On My Own.mp3

Σήμερα δεν έχω όρεξη να γράψω για τίποτα.

Ο καιρός είναι καλοκαιρινός, οι δρόμοι γεμάτοι ανθρώπους, τα μαγαζιά σφύζουν από ζωή, τα αυτοκίνητα περνούν δίπλα μου.

Κι εγώ δεν έχω όρεξη να γράψω για τίποτα.

Λέω να παρατήσω όλα όσα έχω να κάνω σήμερα, να ανεβώ στο βουνό και να κοιτάζω την πόλη χωρίς να σκέφτομαι τίποτα. Ή, αν είναι να σκέφτομαι κάτι, να το ξεχάσω αμέσως, είτε είναι καλό, είτε όχι.

Σήμερα, όπως συνήθως, δεν έχω όρεξη να γράψω για τίποτα.

Ούτε αισθάνομαι τίποτα. Για κανέναν. Όχι με την «μίζερη» έννοια του πράγματος. Δεν έχω άλλο χρόνο για «μιζέριες». Πολύ απλά, δεν έχω κανέναν στο μυαλό μου σήμερα. Ωραία είναι. Καμιά φορά νιώθω ότι έχω πράγματα να μοιραστώ αλλά δεν θέλω να μπω στη διαδικασία. Είναι ένα είδος περίεργης ανίας η οποία περιλαμβάνει πολλές έννοιες με το στερητικό άλφα.

Σήμερα, ενδέχεται να μην έχω όρεξη να γράψω για τίποτα.

Ούτε και να σχολιάσω επίσης. Ούτε και να απαντήσω. Θέλω μόνο να βουλιάξω σε έναν καναπέ, να βάλω μουσική και να αρχίσω να πίνω. Όχι επιθετικά, μόνο μέχρι να «κάνω κεφάλι». Και μετά, να πιω κι άλλο. Επιθετικά.

Σήμερα μπορεί και να γράψω κάτι. Αλλά, δεν θα έχει καμία σημασία. Θα είναι ένα τίποτα.

Μιλάω για μένα επειδή δεν έχω κάποιον άλλο για να μιλήσω γι' αυτόν. Είναι ένας τρόπος να αποφεύγω να μη γράφω τίποτα.

Ένα καταπληκτικό ποστ του tyxod

Ένα από τα καλύτερα ποστς που έχουν περάσει από μπροστά μου είναι και αυτό από τον tyxod.

Απολαυστικό. Give it a go.

Zidane!!

Απλά γαμάτο!!!

Σημαντικές Αποφάσεις

Και τώρα ήρθε η ώρα να λάβουμε μερικές σημαντικές αποφάσεις. Παίρνουμε λίγο καφέ Van Dyke και, χρησιμοποιώντας τη σπάτουλα, ξεκινάμε από τη δεξιά πλευρά. Σηκώνεσαι το πρωί και άλλη μια μέρα ρουτίνας ξεκινά. Ξέρεις ακριβώς τι φάτσες που θα συναντήσεις, τα λόγια που θα πεις, τον κόπο που θα καταβάλεις. Τα ξέρεις όλα από πριν.

Ίσως κάπου εδώ ζει ένα δέντρο. Μπορεί και δύο. Έχετε πλήρη ελευθερία νε επιλέξετε πόσα δέντρα ζουν στον φανταστικό σας κόσμο. Απλώς ξεθαρρέψτε και μη φοβάστε. Ο δρόμος για τη δουλειά είναι αβάσταχτα ανιαρός και κουραστικός. Το ίδιο και ο δρόμος της ζωής σου. Δεν σου δίνεται ποτέ η ελευθερία να επιλέξεις. Όλα είναι προκαθορισμένα, είτε σου αρέσουν, είτε όχι. Και συνήθως είναι έτσι φτιαγμενα για να μη σου αρέσουν.

Ίσως εκεί στο βάθος ζεί μια λίμνη. Παίρνουμε το πινέλο-βούρτσα, το βουτάμε στο μπλε του κοβαλτίου και μετά το αναμειγνύουμε με λίγο κίτρινο του καδμίου για να δώσουμε αυτή την υποπράσινη απόχρωση του γλυκού νερού. Βλέπετε; Τόσο απλά! Δεν υπάρχει τίποτε το θετικό στην καθημερινότητά σου, δηλαδή, στην ζωή σου. Δεν υπάρχει τίποτε που να αλλάζει τη μέρα σου. Είσαι καταδικασμένος να δουλεύεις σαν το σκυλί για να βγάλεις μερικά χρήματα τα οποία δεν θα μπορέσεις ποτέ να ξοδέψεις για τα πράγματα που σου αρέσουν.

Στον δικό μας φανταστικό κόσμο μπορεί να ζει ό,τι εμείς επιθυμούμε. Ίσως εκεί δίπλα στη λίμνη υπάρχει ένας βράχος. Μπορεί και δύο. Εσείς αποφασίζετε. Θυμηθείτε: ο κόσμος είναι δικός σας, τον κάνετε ό,τι θέλετε. Δεν έχεις πλέον χρόνο ούτε καν να σκεφτείς. Η μέρα σου είναι τόσο γεμάτη, τόσο κοπιαστική. Πάνω απ' όλα, δεν έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τίποτε. Άλλοι αποφασίζουν για σένα, άλλοι κερδίζουν μέσα από τον δικό σου κόπο, άλλοι πλουτίζουν από τον ιδρώτα σου, σου πετούν ένα ξεροκόμματο και τους λες κι ευχαριστώ. Επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Ήρθε η ώρα να ολοκληρώσουμε το έργο μας. Θα βάλουμε τις τελευταίες πινελιές. Αυτή τη στιγμή, μπορείτε να πάρετε μερικές σημαντικές αποφάσεις. Μη φοβάστε. Απλά κάντε το. Τραβήξτε όμορφες γραμμές με θάρρος και θέληση. Η ζωή σου φτάνει στη δύση της. Έχουν περάσει τα χρόνια κι εσύ αναρωτιέσαι τι έχεις κάνει. Ποιές ήταν οι στιγμές που πραγματικά αισθάνθηκες ευτυχισμένος; Πότε ένιωσες ότι έζησες έντονες στιγμές; Τι σου έχει μείνει από το σύντομο πέρασμα σου από την γη; Τίποτε. Μια ζωή υπηρετούσες άλλους. Δεν απόλαυσες τίποτα. Και τώρα που το άστρο σου δύει, χτυπιέσαι και οδύρεσαι επειδή ποτέ δεν σήκωσες κεφάλι, επειδή ποτέ δεν διεκδίκησες, επειδή ποτέ δεν αντιμίλησες, επειδή ποτέ δεν αντιτάχθηκες στο σύστημα και στους κρατούντες, επειδή ποτέ δεν έκανες την επανάστασή σου.

Ήρθε η ώρα να πάρουμε μερικές σημαντικές αποφάσεις; Μάλλον η ώρα αυτή πέρασε προ πολλού...