Tuesday, April 24, 2007

Pericleto (Δημήτρης Πουλικάκος)

Μια μικρού μήκους ταινία του Δημήτρη Πουλικάκου, για τα μάτια σας μόνο.

(από την προσωπική μου συλλογή)

Μωρή Κάμπια!!!

Κάμπιες, Βίδες, Κουρούνες...

Όλα τα έχει ο ΘΒ και τύφλα να'χει ο Marlon Brando!!!

(από την προσωπική μου συλλογή)

Sunday, April 22, 2007

Torrente - "όχι τίποτε πούστικα πράγματα!"

Ο διεφθαρμένος μαδριλένος μπάτσος Τορέντε προτείνει έναν τρόπο να σκοτώσει την ώρα του με τον συνεργάτη του καθώς περιμένουν την εμφάνιση των κακοποιών που παρακολουθούν...


(από την προσωπική μου συλλογή)

Monday, April 09, 2007

Εφ' άπαξ

Atomic Rooster - The Devils Answer.mp3



- ...Λοιπόν;

- Τί λοιπόν;

- Έχεις σπίτι για νοίκιασμα;

- Το πουλί έχει φτερά και ο λύκος νιώθει μοναξιά...

- ...Ηλεκτρικό ρεύμα έχει;

- Περιλαμβάνεται στο ενοίκιο. Ο πυλώνας είναι δίπλα στο σπίτι. Θα σου δανείσω ένα κατσαβίδι. Και πολλά ζητάς.

(βρίσκει κάποιον να του συνδέσει λαθραία το ηλεκτρικό)

- Ευχαριστώ. Τί σου χρωστάω;

- Αν με βρείς ποτέ σε κάποιο χαντάκι ξαπλωμένο μπρούμυτα, γύρνα με ανάσκελα...


(από την ταινία Ο Άνθρωπος Χωρίς Παρελθόν του Άκι Καουρισμάκι)







Η αξία μιας καλής ατάκας δεν έγκειται μόνο στο περιεχόμενό της. Εξαρτάται άμεσα από την στιγμή και τις συνθήκες της περίστασης κατά την οποία λέγεται. Συνήθως αυτοί που δεν προσχεδιάζουν ποτέ τα λόγια τους, μιλούν ουσιωδώς. Το όμορφο είναι ότι η ουσία των λεγομένων τους αλλάζει ανάλογα με την ψυχοσύνθεση και την εκάστοτε διάθεση των δεκτών.
Την πρώτη φορά που είδα την παραπάνω ταινία, δεν χαμογέλασα ούτε στιγμή. Τη δεύτερη φορά, γέλασα αρκετά. Την τρίτη φορά συνέβησαν και τα δύο. Τα συναισθήματά μου όμως ήταν ίδια, κάθε φορά.






- (Ντόρις): Δεν έχεις καθόλου αξίες. Είσαι γεμάτος μηδενισμό, κυνισμό, σαρκασμό και οργασμό!

- (Χάρι): Ει! Στη Γαλλία θα μπορούσα να θέσω υποψηφιότητα με αυτό το σλόγκαν και να κερδίσω κιόλας!!!

- (Ντόρις): Δεν ακολουθείς πια τις επιταγές του Ιουδαϊσμού. Δεν τηρείς την παράδοση!

- (Χάρι): Ποια παράδοση; Παράδοση είναι η ψευδαίσθηση της μονιμότητας!


(από την ταινία "Deconstructing Harry" του Woody Allen)



Δυο φράσεις μόνο διαλύουν, αποδομούν (deconstruct) "αξίες" και "παραδόσεις". Μακάρι να συνέβαινε εφ' άπαξ...

Monday, April 02, 2007

Fade Out

Έλλειψη χρόνου, διάθεσης, έμπνευσης και φιλοδοξίας είναι ο λόγος για τον οποίο έχω πολύ καιρό να γράψω.

Δυστυχώς, δεν μπορώ πλέον να εξυπηρετήσω τις απαιτήσεις του μέσου: δυσκολεύομαι να βρω το χρόνο να απαντήσω σε σχόλια και επισκέπτομαι άλλα ιστολόγια (αλλά και το δικό μου) σπάνια.

Δεν μπορώ επίσης να αναλώνομαι σε σκέψεις και συζητήσεις σχετικά με την επισκεψιμότητα του ιστολογίου μου - νομίζω ότι ποτέ δεν το έκανα (ξέρω αξιόλογους ανθρώπους που κρέμονται κυριολεκτικά από την επισκεψιμότητα του ιστολογίου τους και αυτό με λυπεί).

Δεν μπορώ να συζητώ για τα ιστολόγια, για το τι είπε κι έκανε ο τάδε και ο δείνα (ο τάδε και ο δήθεν, ίσως) και συναφή θέματα.

Βρίσκω επίσης υπερβολικά ανιαρό το γεγονός ότι, όταν τύχει να συναντώ ιστολόγους στην πραγματική ζωή και βγαίνουμε έξω ως «παρέα» (άλλο «μεγάλο» θέμα αυτό), το 99% των συζητήσεων καταλαμβάνεται από το θέμα του μπλόγκινγκ. Σαν να είμαι φαντάρος και να βγαίνω με τους υπόλοιπους του λόχου μου: όλοι μιλούν για στρατό.

Δεν θέλω να αισθάνομαι ότι το θέμα των μπλόγκς πρέπει οπωσδήποτε να στοιχειώνει όλες τις γνωριμίες που προέκυψαν από αυτό. Προτιμώ μια «κανονική» επικοινωνία. Το μπλόγκινγκ είναι το μέσο και όχι το θέμα ή ο λόγος που επικοινωνούμε.

Το ποστ αυτό γράφτηκε γιατί αισθάνθηκα απογοητευμένος από μερικούς ανθρώπους τους οποίους γνώρισα μέσω του μπλόγκινγκ, τους εκτίμησα πολύ αλλά ανακάλυψα ότι είναι τελικά θύματα του μέσου και της «αναγνωρισιμότητας» και της «δημοφιλίας (αν είναι δόκιμος ο όρος) που αυτό μπορεί να προσφέρει. Άνθρωποι που έχουν να πουν κάτι, ασχολούνται με τους visitors της σελίδας τους και πώς θα αυξήσουν τον αριθμό τους. Η ικανότητα, η έμπνευση και η όρεξή τους εξαρτώνται από αυτό. Είναι σα να ζωγραφίζει κάποιος με συγκεκριμένη τεχνοτροπία και θεματολογία μόνο και μόνο για να γίνει δημοφιλής και όχι για να εκφραστεί και να μπει στο «αλισβερίσι» συναισθημάτων και απόψεων: αυτός λοιπόν δεν είναι καλλιτέχνης. Ομοίως κι ένας αξιόλογος ιστολόγος, ο οποίος γράφει για να έχει επισκεψιμότητα και όχι για να εκφραστεί και να ανταλλάξει απόψεις: δεν είναι λογοτέχνης. Ωστόσο, αν έχει πολλούς επισκέπτες στη σελίδα του, νομίζει ότι είναι.

Γενικότερα, δεν με ενδιαφέρει τίποτε το οποίο γίνεται μόνο και μόνο για την «ποθητή» αναγνώριση. Και ούτε θέλω να έχω πάρε-δώσε με ανθρώπους που επιδιώκουν κάτι τέτοιο, όσο αξιόλογοι κι αν είναι κι όσο κι αν απολαμβάνουν την εκτίμησή μου ως προσωπικότητες.

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολύ απογοητεύομαι από την επικράτηση της αυτοπροβολής πάνω στην προσωπικότητα.

Απογοητεύτηκα πολύ από μερικούς. Αλλά, δεν πειράζει. Ίσως και να μη τους νοιάζει. Αν τους νοιάζει περισσότερο ο αριθμός των «επισκεπτών» τους... δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αλλά σίγουρα δεν μπορω και να επικοινωνήσω μαζί τους. Κι αν μπορώ, τότε δεν θέλω.

(Σημείωση: πολλοί από σας θα παρατηρήσατε ότι έχω κι εγώ visitor counter - οι λόγοι είναι καθαρά τεχνικοί: αποτελεί μέρος του tracker που έβαλα όταν κάποιος ανώνυμος μαλάκας σχολίαζε βλακωδώς σε αυτό το μπλογκ... τώρα που το σκέφτομαι, θα το ξηλώσω το τρακεράκι μου φαίνεται)