Monday, April 09, 2007

Εφ' άπαξ

Atomic Rooster - The Devils Answer.mp3



- ...Λοιπόν;

- Τί λοιπόν;

- Έχεις σπίτι για νοίκιασμα;

- Το πουλί έχει φτερά και ο λύκος νιώθει μοναξιά...

- ...Ηλεκτρικό ρεύμα έχει;

- Περιλαμβάνεται στο ενοίκιο. Ο πυλώνας είναι δίπλα στο σπίτι. Θα σου δανείσω ένα κατσαβίδι. Και πολλά ζητάς.

(βρίσκει κάποιον να του συνδέσει λαθραία το ηλεκτρικό)

- Ευχαριστώ. Τί σου χρωστάω;

- Αν με βρείς ποτέ σε κάποιο χαντάκι ξαπλωμένο μπρούμυτα, γύρνα με ανάσκελα...


(από την ταινία Ο Άνθρωπος Χωρίς Παρελθόν του Άκι Καουρισμάκι)







Η αξία μιας καλής ατάκας δεν έγκειται μόνο στο περιεχόμενό της. Εξαρτάται άμεσα από την στιγμή και τις συνθήκες της περίστασης κατά την οποία λέγεται. Συνήθως αυτοί που δεν προσχεδιάζουν ποτέ τα λόγια τους, μιλούν ουσιωδώς. Το όμορφο είναι ότι η ουσία των λεγομένων τους αλλάζει ανάλογα με την ψυχοσύνθεση και την εκάστοτε διάθεση των δεκτών.
Την πρώτη φορά που είδα την παραπάνω ταινία, δεν χαμογέλασα ούτε στιγμή. Τη δεύτερη φορά, γέλασα αρκετά. Την τρίτη φορά συνέβησαν και τα δύο. Τα συναισθήματά μου όμως ήταν ίδια, κάθε φορά.






- (Ντόρις): Δεν έχεις καθόλου αξίες. Είσαι γεμάτος μηδενισμό, κυνισμό, σαρκασμό και οργασμό!

- (Χάρι): Ει! Στη Γαλλία θα μπορούσα να θέσω υποψηφιότητα με αυτό το σλόγκαν και να κερδίσω κιόλας!!!

- (Ντόρις): Δεν ακολουθείς πια τις επιταγές του Ιουδαϊσμού. Δεν τηρείς την παράδοση!

- (Χάρι): Ποια παράδοση; Παράδοση είναι η ψευδαίσθηση της μονιμότητας!


(από την ταινία "Deconstructing Harry" του Woody Allen)



Δυο φράσεις μόνο διαλύουν, αποδομούν (deconstruct) "αξίες" και "παραδόσεις". Μακάρι να συνέβαινε εφ' άπαξ...

5 comments:

Erwtas Stomaxhs said...

μακάρι...

nosyparker said...

Κοίτα σύμπτωση! :-D

K-Top said...

Μπορεί να συμβαίνει αργά και ύπουλα. Οι λέξεις, σαν τους ιούς, αγγίζουν τον κάθε άνθρωπο διαφορετικά και δημιουργούν πολλές φορές ασθένειες (ιδέες-αντιλήψεις) που δεν θεραπεύονται...

homelessMontresor said...

Κι εγώ δεν έχω καταλήξει ακόμα αν η πρώτη ταινία είναι αστεία σοβαρή ή σοβαρά αστεία (για τη δεύτερη δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη ακόμα, αλλά σημειώθηκε στο μπλοκάκι του μυαλού μου μπας και την δω ποτέ).
Όσο για τις ατάκες θέλουν και έναν καλό συνομιλητή για να στηριχτούν, γι' αυτό θεωρώ πιο δύσκολη τη δημιουργία μιας καλής ατάκας στο κιν/γράφο όπου δεν ξέρεις ποιο είναι το κοινό σου. Πως γίνεται τόσοι άνθρωποι να ταυτίζονται με μια φράση παρόλο που ο καθένας την εκλαμβάνει διαφορετικά;

Ο Καλος Λυκος said...

φίλε μου σε αντέγραψα...

το credit όμως δικό σου - το είχες πεί πρώτος...