Ο Άρχων του Τρόμου

- Έλα ρε μεγάλε! Τι κάνεις; Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε;

- Όπα!!! Καλώς τον! Χρόνια και ζαμάνια! Που χάθηκες εσύ; Νόμιζα ότι η φιλία μας θα κρατούσε για πάντα!

- Δεν κόβεις τις μαλακίες ρε ψηλε! Αλλά τι λέω, μια ζωή τα ίδια έλεγες και έκανες, τώρα θα αλλάξεις... Λέγε ρε άτομο, τι κάνεις, πού βρίσκεσαι;

- Τα ίδια ρε φίλε, όπως τα ήξερες. Προσπαθώ να επιβιώσω σε έναν κόσμο γεμάτο συντηρητικούς, κομπλεξικούς, ακροδεξιούς, επιδειξιομανείς, δοκησίσοφους, σολιπσιστές, ψολοκόμπους, μεγαλοπιασμένους, κοσμοθεωρητές, αήθεις, αδαείς... τα γνωστά.

- Ναι, αυτά όλα δε με ενδιαφέρουν! Εννοώ, σε ποιό μέρος της γής βρίσκεσαι και με τι ασχολείσαι.

- Στη Θεσσαλονίκη και πουλάω γνώσεις και κριτική σκέψη προς 15 και 20 ευρώ την ώρα.

- Αχά. Ιδιαίτερα, έ; Καλά είναι. Έχουν πολλά λεφτά.

- Όλοι έτσι λένε. Ειδικότερα όσοι δεν κάνουν ιδιαίτερα.

- Σιγά μωρέ, όλο παραπονιέσαι, μαλάκα! Τι σου λείπει ρε φίλε; Μόνος σου μένεις, δουλεύεις, έχεις τη μουσική και τα βιβλία σου, γαμάς τα γκομενάκια σου και δε δίνεις λογαριασμό σε κανένα!

- Ακριβώς όπως τα λες είναι μεγάλε! Ειδικά όσον αφορά στα γκομενάκια, έπεσες διάνα! Έχω πήξει στη vulva και στο cunnus. Είμαι τόσο ευτυχισμένος και πλήρης που μού' ρχεται να αυτοκτονήσω από χαρά! Γενικότερα θέλω να αυτοκτονήσω, αλλά κάθε φορά για άλλο λόγο. Έτσι, μπερδεύομαι και δεν διαπράττω ποτέ το μοναδικό έγκλημα το οποίο δεν συγχωρείται από την θρησκεία. Την οποία συνεχίζω να αποστρέφομαι. Και την κοινωνία επίσης. Και τον ψιλικατζή της γειτονιάς. Κι εσένα, όταν μου σπας τ'αρχίδια!

- Τέλος πάντων, επειδή δεν βγάζω άκρη, πήρα για να σου πω κάτι άλλο. Τέλος του μήνα παντρεύομαι!

- Έλα ρε! Δεν το πιστεύω! Πάλι έβαλες κάποιο ηλίθιο στοίχημα και το έχασες μεγαλειωδώς; Και ποια είναι η σεπτή άνασσα;

- Έλα, την ξέρεις, σου έχω πει γι' αυτήν. Έχουμε ξεκινήσει ετοιμασίες. Σε πήρα για να μου δώσεις τη διεύθυνσή σου για να σου στείλω προσκλητήριο.

- Μάλιστα.

- Εσύ, πότε θα παντρευτείς;

- Γιατί ρε πούστη όλοι όσοι παντρεύονται κάνουν αυτή την ερώτηση; Μήπως επειδή ψάχνουν συνενόχους στη μαλακία τους; Σαν τη παρηγοριά του ηρωινομανή που χαίρεται όταν έχει γύρω του πρεζόνια σε χειρότερη κατάσταση από αυτόν! Πότε θα παντρευτώ; Όταν βγάλουν δόντια οι κότες! Όταν παγώσει η κόλαση! «Έως κόρακες λευκοί γένωσιν», που λέγανε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι από τους οποίους κληρονόμησαν οι νεοέλληνες μόνο την παιδεραστία!

- Ναι ρε μαλάκα! Το άκουσες κι εσύ ε; 20 χρονών και είχε βιάσει 20 αγοράκια και αποπειράθηκε να βιάσει άλλα τόσα!

- Ναι ρε φίλε, τρέλα. Αλλά αμέσως βγήκαν οι τρομολάγνοι να βγάλουν χρήμα τρελό από τηλεθεάσεις και μαλακίες. Οι Άρχοντες του Τρόμου! Θυμάσαι ρε; Αυτό ήταν το παρατσούκλι που σου βγάλαμε όταν σπουδάζαμε!

- «Ποιος, πού και πότε πρέπει;»

- «Ο κύριος από 'κει μας βλέπει!»

- «Τρέχα! Στην άκρη του δρόμου...»

- «Παραμονεύει ο Άρχων του Τρόμου!»

- ...Ρε γαμώτο, ωραίες εποχές!

- Ώχ... τον έπιασε το νοσταλγικό του τώρα... Λοιπόν ψηλέ, μια που παντρεύεσαι και, ως γνωστόν, οι γάμοι είναι τρελά νυφοπάζαρα, λέω να έρθω. Και μη με αναγκάσεις να ντυθώ κυριλέ γιατι τα αντι-μικροαστικά αντανακλαστικά μου θα βαρέσουν κόκκινο!

- Έλα όπως είσαι!

- Τέτοια της είπες και την έπεισες;

- Άει στο διάολο ρε μαλάκα!

- Νά 'σαι καλά φίλε! Λοιπόν, ραντεβού κάτω από την αγχόνη!

- Άντε. Και φρόντισε να μην είσαι τόσο προκλητικός και ειδικότερα να μην αναφερθείς στο κολασμένο παρελθόν μου...

- Ποιο κολασμένο παρελθόν ρε ψηλέ; Εγώ δεν θυμάμαι τίποτα!

- Δε μας χέζεις ρε περιθωριακέ;

- Κοπλιμέντο μου κάνεις τώρα.

- Καλά.... Θα τα πούμε από κοντά... Ρε συ... έλα στο bachelor πάρτι, έτσι για να θυμηθούμε τα παλιά...

- Αυτά τα πάρτι είναι που κατέστρεψαν τη μνήμη μου. Θα έρθω!

- Τα λέμε, φτωχομπάσταρδε!

- Άντε γειά, μικροαστέ!

-....................................................................................................